Logo Ukrytej Rzeczywistości
wg Rafała Połujańskiego

Witaj Less !

Zrobiłem szczegółową analizę Twojego Logo Sympozjum mając jednocześnie nadzieję, że skierujesz na chwilę swoją uwagę na moją interpretację. Sama idea pojawiła się szybko czego już nie mogę powiedzieć o przygotowaniu reprezentacji graficznej. Idę na całość. Zaczynamy.

Oto "konfiguracja wyjściowa" czyli Twoje Logo Sympozjum:

Przyjąłem roboczo, że dla mnie to oznacza coś leżącego zamiast postawionego "na nogach". Powiedzmy że oznacza to naszą jawną - nie ukrytą - rzeczywistość, która prawie jest postawiona na głowie, ale niech będzie, że nie jest jeszcze najgorzej bo zawsze jeszcze może być, więc zaledwie leży.

Przywróćmy więc tą "leżącą" rzeczywistość do pionu w celu dalszej analizy.

Mamy pozycję z której można rozpocząć właściwą analizę. Żeby do tego się zabrać to trzeba było najpierw tą rzeczywistość, niezależnie od tego jak bardzo jest pogmatwana, postawić na nogi aby w ogóle można było podjąć się sensownej interpretacji a następnie próby opisania zastanego - niewłaściwego i zniekształconego jej (rzeczywistości) obrazu. Zaczynamy więc to prostować.

W końcu doszliśmy do momentu w którym zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, z czym przyszło nam się zmierzyć. Wyłania się z tego obrazu następująca konkluzja:

Cały czas niezmiennie zadajemy pytania o naszą rzeczywistość i nas samych skierowane w niewłaściwą stronę - symbolika odwróconego znaku zapytania zamiast właściwego skierowanego w lewo czyli "?" Pytania zadawane w niewłaściwą stronę z niewłaściwej pozycji nie mają racji bytu a także szansy na to, żeby znaleźć właściwe odpowiedzi na niewłaściwie postawione pytania; coś w stylu: "Na głupie pytanie głupia odpowiedź". Niewłaściwe bo chaotyczne (nieuporządkowane) pytania skierowane w niewłaściwym kierunku, z niewłaściwej pozycji a wynikające z błędnych oczekiwań, założeń i nastawienia.

W końcu trzeba zadawanie pytań właściwie ukierunkować i uporządkować. Wtedy jest szansa, że uzyska się potrzebną klarowność w rozważaniach. Po czym zostanie już tylko kręta ścieżka ale jedynie do wyprostowania. "Każdy ma swoją ścieżkę" - motto comiesięcznego felietonu Red. Rymuszki w "Nieznanym Świecie". Każde właściwie postawione pytanie i skierowane we właściwą stronę czyli w kierunku prawdziwej Rzeczywistości ma szansę na uzyskanie właściwej odpowiedzi w/g zasady: "Szukajcie a znajdziecie" tyle, że trzeba to zrobić jak należy a nie błądzić po omacku w ciemnościach obijając się o niewidzialne przeszkody z powodu braku światła.

Oto kręta ścieżka jedynie już tylko do wyprostowania:

I otrzymujemy wyprostowaną ścieżkę:

Po tym wszystkim co należało uczynić aby dotrwać do tego etapu pozostaje jeszcze jedna ostateczna i kluczowa kwestia do przyjęcia i zaakceptowania raz i na zawsze. Czyli właściwe proporcje odnośnie tego co na górze wobec tego co na dole.

To co na górze zawsze było jest i będzie nadrzędne wobec tego co na dole od samego początku. Właściwe proporcje... Wystarczy jedynie to przyjąć i zaakceptować aby więcej nie trzeba było rozpatrywać tego zagadnienia od najbardziej zagmatwanego do najprostszego na zasadzie: "Będąc w lesie nie widzą drzew". Prostota PRAWDY przemawia MOCniej niż mędrca, szkiełko i oko.